Na een paar weken onderbreking, doe ik weer wat moeite om een weekmenu bij elkaar te schrapen. Eén van de redenen van de pauze is, dat er tegenwoordig niet veel te zeggen valt over het eten hier. Het feit dat wij als gezin eigenlijk zo goed als nooit samen aan tafel zitten, speelt me parten. Als de dochters dan nog eens in een culinair kieskeurige fase zitten, is de zin om te koken ver te zoeken.
Meestal komt het er dan op neer dat er hier een grote pot soep gemaakt wordt die de hele week meegaat, en ik blijf wel samen met inmiddels twee vriendinnen onze dinsdag-kookdag in stand houden: we werken ene hele voormiddag aan een ovenschotel of iets dergelijks waarmee we dan enkele gezinnen van avondeten voorzien. Dankzij de ruime porties die Jeroen Meus in zijn recepten hanteert, kunnen wij daar meestal zelfs meer dan eens van eten (soms ook tot het onze oren uitkomt). Verder eten de meisjes meestal wel eens een keer in de week bij één van de grootouders en bovendien krijgt Lucille vier dagen per week warm eten op de crèche. Wat ik eigenlijk wil zeggen: veel koken doe ik dan verder niet.
Maar toch. Ik doe dat eigenlijk wel graag. En ik merk dat u ook graag leest wat wij maken en eten. Bij deze dus: het weekmenu van week 47!
maandag: restjes
Restjes van de soep en de spinazietaart van de dag ervoor, toen er hier uitgebreid gebruncht werd met de schoonfamilie. Die spinazietaart, uit het "Kookboek voor meisjes van 8 tot 88", is hier al jaren favoriet. Doet het ook goed als kraamkost, dat kunnen intussen al heel wat nieuwbakken ouders bevestigen.
dinsdag: aardappelschotel met ham en prei
Zoals gezegd dus: die gezamenlijke kooksessies op dinsdag worden een steeds groter succes. We kookten met z'n drieën voor inmiddels meer dan twintig personen. Heel vaak kiezen we voor recepten van Jeroen Meus. Omdat we echt proberen voor een kindvriendelijke maaltijd te gaan, is het kookboek "goedgekeurd door kinderen" ook een mogelijke inspiratiebron. Niet alle kinderen zijn fan van prei, maar de meeste van onze klanten hebben er toch goed van gegeten.
woensdag: soep en restjes
donderdag: worteltjes en venkel en harissa
Nigella Lawson heeft een nieuw kookboek uit: "Bij mij aan tafel: het geluk van thuiskoken". Minder wulpse foto's van de Goddelijke Huisvrouw zelve, en in eerste instantie sprak het kookboek me niet zo geweldig aan, maar deze wortels met venkel en harissa zijn niet te versmaden en ik had spijt dat het op was. Door de harissa wel een tikkeltje te pittig voor de kleintjes. Ik deel binnenkort het recept.
vrijdag: restjes
Dit staat dus in mijn notitieboekje: restjes. Ik weet niet zo goed wat voor restjes. Maar ik was dan ook niet thuis, Johan en de kinderen hebben zonder mij gegeten.
zaterdag: lunch in het S.M.A.K.-café
Een dagje naar Gent. Soep, een couscous-salade en een broodje met gerookte zalm. Voor het dessert namen we koffie en taart in Bar Wilson in NEST.
zondag: witlofsoep met zalm
Ik kocht bij Boeren en Buren en grote zak witlof. Een deel ging in de soep. Bij gebrek aan garnalen deden we er gerookte zalm bij. Dit volstaat op een dag waarop er verder, dankzij een verjaardagsfeestje, vooral ook taart, cake, chips en nootjes gegeten werden. Het plan om met de rest van die witlof iets te maken uit het nieuwste boek van Pascale Naessens wordt met een licht opgeblazen gevoel uitgesteld naar later deze week.
Meestal komt het er dan op neer dat er hier een grote pot soep gemaakt wordt die de hele week meegaat, en ik blijf wel samen met inmiddels twee vriendinnen onze dinsdag-kookdag in stand houden: we werken ene hele voormiddag aan een ovenschotel of iets dergelijks waarmee we dan enkele gezinnen van avondeten voorzien. Dankzij de ruime porties die Jeroen Meus in zijn recepten hanteert, kunnen wij daar meestal zelfs meer dan eens van eten (soms ook tot het onze oren uitkomt). Verder eten de meisjes meestal wel eens een keer in de week bij één van de grootouders en bovendien krijgt Lucille vier dagen per week warm eten op de crèche. Wat ik eigenlijk wil zeggen: veel koken doe ik dan verder niet.
Maar toch. Ik doe dat eigenlijk wel graag. En ik merk dat u ook graag leest wat wij maken en eten. Bij deze dus: het weekmenu van week 47!
maandag: restjes
Restjes van de soep en de spinazietaart van de dag ervoor, toen er hier uitgebreid gebruncht werd met de schoonfamilie. Die spinazietaart, uit het "Kookboek voor meisjes van 8 tot 88", is hier al jaren favoriet. Doet het ook goed als kraamkost, dat kunnen intussen al heel wat nieuwbakken ouders bevestigen.
dinsdag: aardappelschotel met ham en prei
Zoals gezegd dus: die gezamenlijke kooksessies op dinsdag worden een steeds groter succes. We kookten met z'n drieën voor inmiddels meer dan twintig personen. Heel vaak kiezen we voor recepten van Jeroen Meus. Omdat we echt proberen voor een kindvriendelijke maaltijd te gaan, is het kookboek "goedgekeurd door kinderen" ook een mogelijke inspiratiebron. Niet alle kinderen zijn fan van prei, maar de meeste van onze klanten hebben er toch goed van gegeten.
woensdag: soep en restjes
donderdag: worteltjes en venkel en harissa
Nigella Lawson heeft een nieuw kookboek uit: "Bij mij aan tafel: het geluk van thuiskoken". Minder wulpse foto's van de Goddelijke Huisvrouw zelve, en in eerste instantie sprak het kookboek me niet zo geweldig aan, maar deze wortels met venkel en harissa zijn niet te versmaden en ik had spijt dat het op was. Door de harissa wel een tikkeltje te pittig voor de kleintjes. Ik deel binnenkort het recept.
vrijdag: restjes
Dit staat dus in mijn notitieboekje: restjes. Ik weet niet zo goed wat voor restjes. Maar ik was dan ook niet thuis, Johan en de kinderen hebben zonder mij gegeten.
Een dagje naar Gent. Soep, een couscous-salade en een broodje met gerookte zalm. Voor het dessert namen we koffie en taart in Bar Wilson in NEST.
zondag: witlofsoep met zalm
Ik kocht bij Boeren en Buren en grote zak witlof. Een deel ging in de soep. Bij gebrek aan garnalen deden we er gerookte zalm bij. Dit volstaat op een dag waarop er verder, dankzij een verjaardagsfeestje, vooral ook taart, cake, chips en nootjes gegeten werden. Het plan om met de rest van die witlof iets te maken uit het nieuwste boek van Pascale Naessens wordt met een licht opgeblazen gevoel uitgesteld naar later deze week.
Reacties
Een reactie posten