Doorgaan naar hoofdcontent

mooie dag, lelijke foto

Inderdaad, Mademoiselle is nog altijd slechtgezind op iBood. Mijn 155 euro staat al een paar weken op hun rekening, terwijl ik nog altijd slechte foto's met mijn gsm trek:


't Is ook nooit goed hĆØ, nu is er te veel licht... Maar intussen ziet u wel mooi mijn pas ingerichte nieuwe naaihoek. Vorige week ruilden een zetel in de living (waar nooit iemand in zat en die alleen gebruikt werd om jassen, handtassen en tijdschriften in te gooien) en een tafel in de naai-annex-logeerkamer van plaats. Dat gebeurde met het zicht op de lichtjes tegengevallen thuisverkoop, zodat de juwelenmevrouwtjes plaats hadden om hun waar uit te stallen. Het resultaat beviel ons wel en we besloten het zo te houden. Naaien deed ik namelijk nooit in de naaikamer maar in de living aan tafel. Nu dus in de living aan de naaitafel, mooi zo. Jammer dat de foto zo wazig is, anders zou u kunnen zien dat ik vandaag labeltjes stempelde voor de schuifjes van de fichebakjes. Meneer Fresita tikte ze ooit op de kop, wellicht ooit eigendom van een bedrijf. Tot voor kort bewaarde hij er cassetjes in. Ik heb hem ervan kunnen overtuigen dat ik ze beter zou kunnen gebruiken... wie heeft er anno 2011 nog behoefte aan alfabetisch geordende cassetjes? Zelfs ik vind dat iets te retro. Maar nu dus, netjes geordend: scharen, garen, knopen, lint...

En wat hangt daar over die stoel: jahaa, mijn eigen granny-square dekentje!!! Ik wilde er eigenlijk al lang eentje maken want dat is toch supermooi (de meningen zijn verdeeld, maar ik blijf bij de mijne). Maar ik heb het dus niet zelf gemaakt. Ik kan namelijk niet zo goed haken. En deze lag zomaar in de etalage bij de in een voorgaande post al uitvoerig bejubelde tweedehandswinkel... Er staat wel een mottig katoentje tegen dat eraf moet en de squares moeten eens opnieuw aan elkaar genaaid worden. Zo wordt hij dan toch een beetje zelfgemaakt. Misschien er een ander stofje tegen zetten, of gewoon zo houden, ik zie nog wel.

Zo. Mademoiselle gaat een tangootje oefenen met haar allerliefste. Zei ik al dat we les volgen? In de spiegeltent, jaja. Hij stemde toe omdat ik dat zo graag wou. En hij is er zelfs een beetje goed in. 't Is er echt eentje om te houden, die meneer van mij.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variĆ«ren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie